Het moment dat Sinéad O'Connor haar carrière opblies door een foto van de paus te verscheuren

Inmiddels heb je het gegarandeerd meegekregen: Sinéad O'Connor is gisteren op 56-jarige leeftijd overleden. Over de doodsoorzaak wordt niets bekendgemaakt, maar veel mensen vermoeden dat ze zelf uit het leven is gestapt. Ze worstelde al jaren met mentale problemen en depressies, en alsof dat nog niet genoeg was maakte haar 17-jarige zoon Shane vorig jaar januari een eind aan zijn leven. Daarover zei ze onlangs:

Ik leef sindsdien als een ondood nachtdier. Hij was de liefde van mijn leven, het licht van mijn ziel. We waren één ziel uit twee delen.

Haar debuutalbum met daarop de hitsingle Troy kwam in 1987 uit, en dankzij de in 1990 uitgebrachte single Nothing Compares 2U van het album I Do Not Want What I Haven't Got was ze in één klap wereldberoemd. Niet in de laatste plaats vanwege de indringende clip, die geheel uit één take bestaat waarbij ze je recht in je ogen aankijkt.

Nadat ze in '91 weigerde naar de Grammy Awards te komen en zelfs de award in zijn geheel weigerde aan te nemen omdat ze vond dat "de commerciële kant van kunst te veel erkend werd" was ze in 1992 te gast in Saturday Night Live, waarin ze een acapella-versie van Bob Marley's 'War' zong. Daar bleef het niet bij, want aan het einde van dat optreden verraste ze vriend en vijand door, als protest tegen kindermisbruik, een foto van de paus te verscheuren. Dat leverde haar wereldwijde protesten, doodsbedreigingen en een wereldwijde ban bij NBC op. Ze werd door velen gezien als gek en onhandelbaar, wat praktisch gezien het einde van haar carrière betekende. Dat boeide haar weinig:

Ik heb de carrière die ze voor me hadden uitgestippeld om zeep geholpen. Ik heb het huis in Antigua dat de jongens van de platenmaatschappij in gedachten hadden verkloot. Ik heb hun carrière verkloot, niet de mijne. Het betekende dat ik live moest blijven optreden, maar daarvoor ben ik in de wieg gelegd.