Random
Voor de eerste keer een een sluis binnen varen blijkt nog knap lastig te zijn
De beste stuurlui staan natuurlijk aan wal en op zich varen wij ook niet elke week een sluis binnen, maar als er al een een geladen schip van rond de 1000 ton in de sluis aan het afmeren is, blijkt het bijzonder lastig om hem recht te houden.
Een gedetailleerde analyse van een ervaringsdeskundige
Na 37 jaar op een sluis te hebben gewerkt wil ik mijn visie geven over hetgeen ik hier zie.De sluis is aan de beneden-zijde aan het invaren; de deur(en) staan nog open. Er ligt al een Belgische beroepsvaart in de sluis die aan het afmeren is. Het betreft een geladen schip van rond de 1000 ton. Zo'n schip leg je niet "even" vast anders gaat het tijdens het schutten alsnog mis want in principe mag de schipper tijdens het schutten zijn schroef niet gebruiken. De man achter het roer zal van hetgeen zich zo kort achter zijn schip afspeelt weinig meekrijgen omdat er door de achter de stuurhut liggende roef een grote dode hoek is. Daar komt nog bij dat hij waarschijnlijk de matroos die ergens op het schip met het afmeren bezig is in de gaten moet houden want dat afmeren is een samenspel tussen die twee mensen waarbij over en weer instructies worden gegeven.Om die reden moet je als jacht altijd afstand tot zo'n schip houden tot die schroef is uitgezet (en het water weer rustig is), daaruit kun je immers concluderen dat de schipper de afmeerexercitie heeft voltooid. Pas daarna kun je als het nodig is dichter naar dat schip toe varen. Van die noodzaak is overigens zover als te beoordelen is hier geen sprake. Als dat jacht gewoon achter in de sluis had afgemeerd (ik zie daar meer-gelegenheid genoeg in de sluismuur) dan was er sowieso niets aan de hand geweest, hij had daar van dat eventuele schroefwater geen last gehad. Het getuigd van een grote ondeskundigheid om met zo'n klein scheepje zomaar het schroefwater in te varen van een groot schip. Als je als jacht last hebt van het onnodige schroefwater van een voor je liggend schip, kun je ook altijd de sluismeester nog oproepen. Zij zullen daar de boosdoener altijd op aanspreken als die schroef draait zonder reden.Naar mijn mening treft de beroepsvaarder hier dus geen enkele blaam en is het de pleziervaarder volledig zelf toe te rekenen dat dit een sluispassage zal zijn geweest die ze niet makkelijk zullen vergeten.