De tweedeling van de maatschappij in beeld: discussie over QR-code eindigt in onbetaalde rekening

De QR-code blijft de Nederlandse gemoederen bezighouden. De één vindt het allemaal wel best zolang ze maar weer mogen zuipen in de kroeg of op een festival, een ander vindt het medische discriminatie, waarbij vooral de vergelijking met de Tweede Wereldoorlog vaak wordt getrokken. Waarmee je je wat ons betreft overigens direct diskwalificeert, maar dat terzijde.

Deze mevrouw besloot in dit Amsterdamse restaurant een hapje te gaan eten, maar had geen QR-code. Of nou ja, die had ze wel, maar dat bleek een neppe te zijn, waarmee in het scherm van de scanner een hele tekst over de grondwet en medische discriminatie zou verschijnen. Niks aan de hand verder, want ze nam plaats op het terras, maar op een bepaald moment wilde de dame even naar het toilet.

Tsjah, dán moet je naar binnen en een geldige code laten zien. Die had ze niet, ergo: buiten blijven. Lullig wellicht, vervelend ook, maar deze ondernemer is ook allang blij dat 'ie weer open mag en volgt alleen maar de regels die hem zijn opgelegd. Daar was ze het uiteraard niet mee eens, waarop ze opstond en wegging zonder de rekening te betalen. Er is inmiddels vanuit beide kampen een heksenjacht gaande; vanuit kamp restaurant om de dame te vinden en haar de rekening te laten betalen, en vanuit kamp volle blaas om het restaurant zoveel mogelijk slechte recensies op internet te geven.

Zoals altijd: zeg het maar. Kamp restaurant of kamp volle blaas?